Πέμπτη 28 Μαΐου 2015

Ξανασκέψου το !!!!

                       Πριν από αρκετά χρόνια εργαζόμουν ως ρεσεψιονίστ σε ένα 5άστερο ξενοδοχείο πάνω στην θάλασσα. Ήταν Αύγουστος και το ξενοδοχείο ήταν γεμάτο. Ήταν τόσο γεμάτο που δεν είχαμε κρατήσει ούτε μερικά ελεύθερα δωμάτια (καβάντζες ) που συνήθως κρατούσαμε όλη την υπόλοιπη σεζόν. Ένα από εκείνα λοιπόν τα γεμάτα βράδια είχαμε άφιξη ένα ζευγάρι Ελλήνων. ¨Ήταν αρκετά ευκατάστατοι ή τουλάχιστον έτσι έδειχναν τα ρούχα που φορούσαν και οι βαλίτσες LV της κυρίας.
                      Την ώρα που τους καλωσόριζα πάντα χαμογελαστή και πρόθυμη να καλύψω κάθε τους απορία, παρατήρησα μία....ξινίλα να το πω, μία ξιπασιά να το πω.....Δεν έδωσα και πολύ σημασία. Το μόνο που ήθελα ήταν να τακτοποιηθούν και να πάω σπίτι μου να ξεκουραστώ γιατί για όσους δεν το γνωρίζουν, οι βάρδιες στα ξενοδοχεία είναι συνήθως  !5:00 - 23:00 και την επομενη ημέρα πρωί  07:00 - 15:00 . Μάλιστα δεν ήταν λίγες οι  φορές που οι πελάτες μας καληνύχτιζαν και την επόμενη το πρωί μας καλημέριζαν με μια τεράστια έκπληξη στα μάτια και μας ρωτούσαν : Δεν πήγες σπίτι σου καθόλου;;;;;;

                       Το ζευγάρι αυτό εκείνο το βράδυ με παίδεψε όσο δεν φαντάζεστε. Τους αλλάξαμε 6 δωμάτια ( που προορίζαμε για άλλους πελάτες ) και με υπόσχεση την επόμενη ημέρα να μιλήσουν με την διεύθυνση. Όση ώρα προσπαθούσα ευγενικά και με όλη την κούραση της ολοήμερης μου ορθοστασίας να τους εξυπηρετήσω , ήταν πολύ προσβλητικοί απέναντί μου. Έφυγα για το σπίτι κλαίγοντας με αναφιλητά για την ταλαιπωρία που τράβηξα και για την κούραση που ένιωθα Αύγουστο μήνα . Έκλαιγα που δούλευα για 5ο στη σειρά Αύγουστο χωρίς διακοπές και ήμουν υποχρεωμένη να δουλεύω και να ανέχομαι τον κάθε νεόπλουτο. Ε λοιπόν ποτέ δε μπόρεσα να εξηγήσω τέτοιες συμπεριφορές. Ποτέ δεν κατάλαβα πως είναι δυνατόν όταν είσαι διακοπές, όταν είσαι σε μια ταβέρνα τέλος πάντων όταν είσαι κάπου για διασκέδαση να μην χαίρεσαι την τύχη σου που σε αφήνει να το ζήσεις όλο αυτό.



                         Το επόμενο πρωί είχαμε νωρίς άφιξη ένα γκρουπ από Ιρλανδία.  Στον έλεγχο που κάναμε παρατηρήσαμε πως το ένα από τα δωμάτια είχε σοβαρή βλάβη στο κλιματιστικό του και έβγαζε εκτός λειτουργίας το δωμάτιο αυτό. Το μόνο δωμάτιο που είχαμε ελεύθερο ήταν ένα ημιυπόγειο το οποίο δεν δίναμε ποτέ λόγω μιας πολύ άσχημης μυρωδιάς από την αποχέτευση. Σε αυτή την περίπτωση όμως ήταν μονόδρομος. Εκείνη την στιγμή σκέφτηκα : όχι πάλι Θεέ μου! Γιατί στην δική μου βάρδια;;;

                          Το γκρουπ ήρθε κι εγώ έπρεπε να βγάλω το φίδι από την τρύπα. Έδωσα λοιπόν τις κάρτες- κλειδιά και ενημέρωσα το "άτυχο " ζευγάρι για την "ευχάριστη έκπληξη " που τους περίμενε. Ήμουν έτοιμη να ακούσω πάλι τα σχολιανά μου αλλά η ευχάριστη έκπληξη ήταν μάλλον για μένα.
" No problem" μου απάντησαν χαμογελαστοί. Σκέφτηκα πως μόλις μείνουν λίγο και πάρουν μυρωδιά την αποχέτευση θα άλλαζαν γνώμη. Και πήραν μυρωδιά και ένα πρόβλημα με μούχλα πίσω από το κρεβάτι αντιμετώπισαν κι όλα αυτά με ένα πλατύ χαμόγελο, χωρίς ένα παράπονο,μία γκρινίτσα τέλος πάντων κάτι. Μα πως ήταν δυνατόν !!!!!




                        Την άλλη μέρα ήρθε ο κύριος από το προβληματικό εκείνο δωμάτιο στην υποδοχή για να του φτιάξω ακόμη μία κάρτα -κλειδί. Εκείνη μόνο την στιγμή παρατήρησα κάτι που την προηγούμενη ημέρα από το στρες δεν είχα προσέξει. Ο ευγενικός και αξιοπρεπής κύριος που είχα απέναντί μου δεν είχε χέρια. Από τους αγκώνες και κάτω έλειπαν τα χέρια του. Του έδωσα την κάρτα μην ξέροντας πως να του την δώσω να την κρατήσει καιχωρίς να θέλω να καρφωθώ για την αμηχανία που ένιωθα και τον ενημέρωσα πως αν επιθυμούσε μπορούσε να αλλάξει δωμάτιο. Χαμογέλασε και πάλι λέγοντάς μου πως είναι ευτυχισμένος που είναι διακοπές σε αυτή την υπέροχη χώρα που λέγεται Ελλάδα  και πως του αρκεί και μόνο που 2 εβδομάδες θα έβλεπε τον ήλιο και θα μπορούσε να διαβάζει τα βιβλία του ακούγοντας την θάλασσα και εννοείται πως δεν άλλαξε ποτέ δωμάτιο. Τώρα εξηγούνταν όλα ! Όταν έχεις ζήσει την ζωή σου χωρίς τα δάχτυλά σου να μετρούν αριθμούς, χωρίς να έχεις χαιδέψει τα μαλλιά σου , χωρίς να μπορείς να πιάσεις πηρούνι, ε τότε δεν δίνεις και πολύ σημασία για ένα δωμάτιο που μυρίζει....
                  Το καλύτερο σε όλη αυτή την συζήτηση ήταν ότι την άκουσε η.." ξινή κυρία" που μας είχε δημιουργήσει εκείνο το βράδυ τα όσα προβλήματα. Έτυχε να έρθει την κατάλληλη στιγμή για να μου ζητήσει μια εξυπηρέτηση και άκουγε με προσοχή τα πάντα !

                    Εκείνη την ημέρα έπαιρνα ένα ακόμη μάθημα ζωής. Δεν θα ξαναπαραπονιόμουν για τον Αύγουστο που δούλευα. Εξάλλου ποιος άλλος δούλευε με θέα το απέραντο γαλάζιο; Βέβαια μάθημα δεν πήρα μόνο εγώ αλλά και η κυρία ξινή που ως δια μαγείας άλλαξε από τότε συμπεριφορά απέναντί μου και μάλιστα όταν έφυγε μου άφησε και το καλύτερο μέχρι τότε φιλοδώρημα καθώς και την κάρτα της για αν ποτέ την χρειαστώ.

                  Ποτέ κανείς μας δεν έχει σκεφτεί την θέση του στην θέση ενός άλλου ανθρώπου που στερείται υγείας. Ενός οποιουδήποτε ανθρώπου όπως ο Ιρλανδός. Υπάρχουν άνθρωποι ανάμεσά μας που δεν έχουν ακούσει τα πουλιά να κελαηδούν γιατί δεν ακούν, άλλοι δεν έχουν θαυμάσει ένα λιβάδι από χρωματιστά λουλούδια, παιδιά καθηλωμένα σε ένα καρότσι που ποτέ δεν έπαιξαν κυνηγητό και κρυφτό. Μου κάνει πάντα τόση εντύπωση πως προσπερνούν μερικοί άνθρωποι το καθημερινό δώρο που λέγεται ζωή ! Μα πώς είναι δυνατόν να προσπερνούν την ομορφιά μιας ανθισμένης μανόλιας, μιας φουντωτής ολάνθιστης αμυγδαλιάς , τους ήχους της βροχής, ενα πορφυρό ηλιοβασίλεμα και ένα ολόγιωμο φεγγάρι μια Αυγουστιάτικη νύχτα ;;;;

               Αν τα δικά μου λόγια δεν σας πείθουν θέλω να δείτε τα παρακάτω video :
Ένας άντρας με αχρωματοψία ανακαλύπτει έναν νέο κόσμο όταν η γυναίκα του του έκανε δώρο ειδικά γυαλιά. Παρακολουθήστε τις αντιδράσεις του ειδικά όταν βλέπει το χρώμα των ματιών των παιδιών του....


 
                             Στο επόμενο βίντεο θυμήθηκα εκείνον τον Ιρλανδό. Ένα πανέμορφο χαμογελαστό κοριτσάκι τρώει όλο το φαγάκι του χωρίς όμως χεράκια. Δείτε το και την επόμενη φορά που θα γκρινιάξετε για την άτυχη ζωή σας ξανασκεφτείτε το !



Το παρακάτω βιντεο είναι άλλο ένα μάθημα ζωης ! Ρωτησαν μια ομάδα υγειών ανθρώπων τι όνειρα έχουν για την ζωή τους και ταυτόχρονα έκαναν την ίδια ερώτηση σε ανθρώπους με καρκίνο! Είναι συγκλονιστικό !



          Πριν 3 χρόνια είχα γράψει αυτήν εδώ  την ανάρτηση που μοιάζει πολύ με την σημερινή. Ίσως να επαναλαμβάνομαι  μα με έχει κουράσει η τόση μιζέρια γύρω μου . Αν νομίζεις πως η ζωή σου φέρθηκε άδικα δες σε παρακαλώ τα βιντεάκια και ΞΑΝΑΣΚΕΨΟΥ ΤΟ !

                                         Να γελάτε μωρέ ! Να γελάτε

                                               Γιώτα ( yiotamar@gmail.com )


                   

6 σχόλια:

  1. Βαθιά βιωματική και καταπληκτική ανάρτηση! πρέπει να την έχω πρόχειρη για αντίστοιχες ξινές καταστάσεις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ποσο μου αρεσουν οι αναρτησεις σου Γιωτα μου.. Πραγματικα με κανεις και σκεφτομαι πως να γινω καλυτερη.. Πολλα φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγάπη μου...είσαι υπέροχη!!!Τι μήνυμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γιώτα μου πόσο δίκαιο έχεις. Αν εκτιμούσαμε όλοι το τι έχουμε και να είμαστε ευγνώμονες για αυτά, πρώτα πρωτα θα ήμασταν εμείς οι ίδιοι πιο ευτυχισμένοι και μετά μια κοινωνία πιο ανθρώπινη. Μπράβο για τις αναρτήσεις σου, είναι πάντα με βαθιά μηνύματα. Και υπόσχομαι στον εαυτό να προσπαθώ κάθε μέρα να λέω Ευχαριστώ. Σε ευχαριστώ Γιώτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το διαβασα σημερα σε μια πολυ δυσκολη περιοδο της ζωης μου .Ποσο κουραγιο πηρα σε ευχαριστω .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εκπληκτικό!!!! Ας το καλό, με έκανες και έκλαψα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή