Κυριακή 22 Ιουνίου 2014

Δεσποινίς ετών...39

                       Δεσποινίς ετών 39. Αγαπημένη ελληνική ταινία. Αν την έχετε δει καταλαβαίνετε τι εννοώ ακριβώς. Όταν την πρωτοείδα ήμουν περίπου στα εννιά και μου φάνταζε τόσο μακρινό αυτό το νούμερο κι όμως πέρασαν 30 ολόκληρα χρόνια.


                       Ήταν μια Κυριακή απόγευμα όταν με έφερε στον κόσμο η μάνα μου και Κυριακή πάλι σήμερα αλλά εκείνη δεν είναι πια εδώ. Πρωί πρωί με έπαιρνε πάντα τηλέφωνο πρώτη από όλους για να μου ευχηθεί. Φέτος αυτό το τηλέφωνο δεν θα χτυπήσει κι αυτά τα γενέθλια δεν έχουν πια την ίδια αξία μιας και λείπει από κοντά μου εκείνη που με έφερε στην ζωή.................

                      Κοιτάζω πίσω τη ζωή μου και μια ανάσα πριν κλείσω τα 40 συλλογίζομαι τις 39 αλήθειες που μου έμαθε η  μέχρι τώρα ζωή μου .



Μου έμαθε λοιπόν  ......

  1.           Ότι τα χρόνια περνούν σαν αστραπή
  2.           Ότι κρύβουμε τεράστια δύναμη μέσα μας
  3.           Ότι μια αγκαλιά μπορεί να κάνει θαύματα
  4.           Ότι η ευτυχία κρύβεται στις πέντε αισθήσεις
  5.           Ότι τελικά οι άνθρωποι αλλάζουν. Άλλοι προς το καλύτερο κι άλλοι προς το  χειρότερο.Σίγουρα όμως αλλάζουν.
  6.           Ότι καμιά μα καμιά ευτυχία δεν συγκρίνεται με αυτή  που σου δίνει η οικογένεια σου.
  7.           Ότι μπορώ να λατρεύω ταυτόχρονα 4 άντρες και έναν σκύλο (τους άντρες της ζωής μου)
  8.           Ότι οι καλοί φίλοι είναι μεγάλη περιουσία
  9.           Ότι πρέπει να συγχωρούμε αλλά όχι να ξεχνούμε
  10.           Ότι το σιδέρωμα είναι το χειρότερό μου
  11.           Ότι μια βουτιά στη θάλασσα μπορεί να σβήσει πολλες σκοτούρες
  12.           Ότι δεν υπάρχει "δεν μπορώ " αλλά " δεν θέλω ".
  13.           Ότι η Ελλάδα είναι όλος ο κόσμος σε μικρογραφία και είναι πανέμορφη
  14.           Ότι δεν θα μπορούσα να ζω κάπου που να μην βλέπω θάλασσα
  15.           Ότι αυτό που λένε ότι μέρα χωρίς χαμόγελο είναι χαμένη μέρα είναι μεγάλη αλήθεια.
  16.           Ότι πράγματι οι άνθρωποι που γελάνε πολύ είναι αυτοί που η καρδιά τους πονάει περισσότερο.
  17.           Ότι πίσω κάνουμε μόνο για να πάρουμε φόρα για να πάμε μπροστά. Μόνο γι' αυτό.
  18.           Ότι το καλό και το κακό που θα δώσεις θα σου επιστρέψουν. Όλα είναι κάρμα.
  19.           Ότι το λυχνάρι του Αλαντίν υπάρχει αρκεί να το πιστέψουμε
  20.           Ότι πρέπει να δείχνουμε την αγάπη μας πριν να είναι πολύ αργά.
  21.           Ότι μερικοί περνούν την ευγένεια για αδυναμία.
  22.           Ότι όταν μοιράζεσαι τον πόνο σου αυτός διαιρείται κι όταν μοιράζεσαι την χαρά σου αυτή πολλαπλασιάζεται. Γεγονός!
  23.           Ότι όποιος δεν έχει κάνει yoga απλά δεν ξέρει τι χάνει
  24.           Ότι πραγματικά " σ' όποιον αρέσουμε για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε ".
  25.           Ότι η ευγνωμοσύνη είναι το μονοπάτι  που οδηγεί προς την ευτυχία
  26.           Ότι αν δικαιολογείς τους φόβους σου τότε αυτοί θα επιστρέφουν πάντα με παρέα. Ο ένας θα γεννάει τον άλλο κ.λ.π.
  27.           Ότι δεν πρέπει να στεναχωριόμαστε για ότι δεν έχει ψυχή.
  28.           Ότι ρόδα είναι και γυρίζει για όλους.
  29.           Ότι το blogging είναι ψυχοθεραπευτικό, είναι ένα όμορφοι ταξίδι
  30.           Ότι το να δίνεις σου δίνει μεγαλύτερη χαρά από το να παίρνεις
  31.           Ότι κάθε μέρα πρέπει να βγαίνεις έξω να σε βλέπει ο ήλιος ακόμα κι αν είναι μόνο για να αγοράσεις ψωμί. Βοηθάει. Trust me
  32.           Ότι πρέπει να φοράτε πάντα αντιηλιακό. Χειμώνα- καλοκαίρι.
  33.           Ότι τελικά τρελαίνομαι για πικ - νικ
  34.           Ότι παρόλο που έχουμε μείνει σε χλιδάτα ξενοδοχεία, σαν το camping δεν έχει .Ειδικά το ελεύθερο με καλή παρέα.
  35.           Ότι θα έπρεπε να έχω πει περισσότερα όχι
  36.           Ότι η ευτυχία είναι μεταδοτική. Βασικά το ίδιο και η μιζέρια. Στο χέρι μας είναι λοιπόν.
  37.           Ότι τα ταξίδια είναι πλούτος. Όσο περισσότερα τόσο πλουσιότερος.
  38.           Ότι η υγεία μας είναι μεγαλύτερο δώρο.
  39.           Ότι τα καλύτερα είναι αυτά που ακόμα δεν έχουμε δει....


                   
                    Φέτος όμως δεν θα κοιτάξω μόνο πίσω αλλά θα τολμήσω να ονειρευτώ και να μου ευχηθώ. Εύχομαι .....

  1. Πολλές πολλές χαρές. Δεν αντέχει η καρδούλα μου άλλες στενοχώριες.
  2. Να πετάξω με αεροπλάνο ώστε να ξεπεράσω την φοβία μου
  3. Να κάνω περισσότερα πράγματα για εμένα
  4. Να κάνω ένα ταξίδι τουλάχιστον στο εξωτερικό
  5. Να  καταφέρω να διαβάζω ένα βιβλίο τον μήνα
  6. Να περνώ περισσότερο και πιο δημιουργικό χρόνο με τα παιδιά
  7. Να βλέπω πιο πολύ τους φίλους μου
  8. Να γίνω πιο οργανωτική
  9. Να μην αμελώ τις ιατρικές εξετάσεις μου
  10. Να μην φοβάμαι να κάνω μεγάλα όνειρα για το μέλλον
  11. Να μετριασω τον παρορμητισμο μου. 
  12. Να λέω περισσότερα όχι
  13. Να χάσω επιτέλους αυτά τα 5 ρημαδοκιλά και να μην τα ξαναπάρω . ΠΟΤΕ ! Ε μα ...
  14. Να πάψω να κάνω αρνητικές σκεψεις
  15. Να γράφω περισσότερο στο blog μου
  16. Να μην γκρινιάζω
  17. Να μην χάνω την υπομονή με παιδιά μου
  18. Να πιστέψω περισσότερο σε μένα
  19. Να γυμνάζομαι περισσότερο
  20. Να πίνω τουλάχιστον 2 λίτρα νερό την ημέρα
  21. Να μιλάω λιγότερο και να ακούω περισσότερο
  22. Να βγαίνω κ γενικά να περνάω περισσότερο χρόνο με τον husband
  23. Να διώξω τους δαίμονες που με στοιχειώνουν
  24. Να με αγαπώ περισσότερο
  25. Να με δικαιολογώ περισσότερο
  26. Να μην με επηρεάζει καθόλου η γνώμη των άλλων
  27. Να κάνω μικρές αποδράσεις
  28. Να μην μετακομίσω τον Ιούλιο 
  29. Να τα καταφέρω αυτόν τον χειμώνα
  30. Να είναι όσοι αγαπώ καλά
  31. Να φτιάξουν τα οικονομικά μου
  32. Να αγοράσουμε κάποτε ένα σπίτι
  33. Να κοιμάμαι ήρεμη τα βράδια
  34. Να γνωρίσω ενδιαφέροντες ανθρώπους
  35. Να μου δωθούν ευκαιρίες
  36. Να αποκτήσω κάποτε το Kitchen Aid το χρωματιστό
  37. Να γνωρίσω ένα καινούριο μέρος
  38. Να ξεκουράζομαι περισσότερο
  39. Να ξαναβρώ σιγά την ευτυχία



                  Μαζί με εμένα έχει γενέθλια και το blog μου. Μαζί σας δύο χρόνια τώρα μοιράστηκα πολύτιμα κομμάτια της ζωής μου. Ειδικά στον χαμό της αγαπημένης μου μητέρας με βοήθησε πολύ το να μπαίνω εδώ και να γράφω. Λειτούργησε τρομερά ψυχοθεραπευτικά. Ευχαριστώ εσάς τους πολύτιμους φίλους εκεί έξω που σας αρέσουν όλα αυτά που μοιράζομαι μαζί σας.

                      Τα καλύτερα είναι αυτά που ακόμα δεν έχω γευτεί
                       αφού κρύβεται το αύριο σ’ ότι έχω ονειρευτεί

                              
                                                           Γιώτα

Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

Πριν η νιότη σου να φύγει ......

                  Η εβδομάδα που διανύουμε είναι εβδομάδα συγκινήσεων. Τα σχολεία κλείνουν, δηλαδή τι κλείνουν, έκλεισαν ήδη. Αύριο είναι μέρα βαθμών για τον μεγάλο μου και γιορτής για το μικρό μου νηπιάκι. Θα είναι λέει, ανανάς. Τρελό γέλιο προβλέπεται . Σήμερα  μαζί με τον φάκελο εργασιών της χρονιάς του νηπίου, μας έδωσαν και το αναμνηστικό που πάνω του είχε τα λόγια του Ναζίμ Χικμέτ :                      Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει



                 Μια ακόμη χρονιά πέρασε σαν το νεράκι. Το τριτάκι μου θα πάει στην Δ' Δημοτικού και το μικρούλι μου, το στερνοπούλι μου θα πάει Α' Δημοτικού. Μου φαίνεται τόσο απίστευτο ότι θα έχω δύο παιδάκια που θα πηγαίνουν πλέον στο σχολείο.

              Χθες ήταν η γιορτή του Δημοτικού . Το θέμα όπως και σε πάρα πολλά σχολεία ήταν ο ελληνικός κινηματογράφος.

                   Σκηνοθέτης δεν ήταν ούτε ο Δαλιανίδης ούτε ο Φίνος αλλά .......

                      Στήθηκε από νωρίς και από την καρέκλα του σκηνοθέτη καμάρωνε τον αδελφό του. Κάθε φορά παρατηρώ αυτό το βλέμμα του..... Το πόσο πολύ τον θαυμάζει ! Είναι ο ήρωας του. Προσπαθεί να κάνει πάντα ότι κάνει εκείνος . Πολλές φορές όταν δεν μας ακούει βάζουμε τον μεγάλο να του το ζητήσει και ως δια μαγείας όλα γίνονται....

                     Η γιορτούλα ξεκίνησε και ήρθε η σειρά του Γ1. Τα ναυτάκια μας σηκώθηκαν και άρχισαν να χορεύουν και να τραγουδούν....

                                          Τράβα μπρος και μη σε μέλλει
                                            Θάρρος η ζωή μας θέλει
                                              Κι είναι πάντοτε ωραία
                                                Η ελπίδα για παρέα

                                            Η καρδιά σου να μη βάζει
                                             Ούτε πίκρα ούτε μαράζι
                                          Τράβα μπρος και μη σε μέλλει
                                          Τράβα μπρος και μη σε νοιάζει


                                                   Τράβα μπρος
                                              Κι όσα έρθουν κι όσα πάνε
                                                 Τράβα μπρος
                                            Και του κεφαλιού σου κάνε
                                                   Τράβα μπρος
                                            Πριν η νιότη σου να φύγει
                                                  Τράβα μπρος
                                            Η ζωή μας είναι λίγη

                                          Τράβα μπρος και μη σε νοιάζει
                                              Μια νυχτώνει μια χαράζει
                                             Και ο κόσμος είναι σφαίρα
                                               Που γυρίζει νύχτα μέρα

                                           Μη λυπάσαι δεν αξίζει
                                             Τίποτα μη σε φοβίζει
                                          Τράβα μπρος και μη σε νοιάζει
                                              Σφαίρα είναι η γυρίζει

                                                  Τράβα μπρος

                                          Τράβα μπρος και μη σε νοιάζει
                                              Η ζωή μας όλο αλλάζει
                                             Και δεν ξέρεις τι θα βγάλει
                                         Απ’ τη μια στιγμή στην άλλη

                                         Πιες τραγούδησε και γέλα
                                            Κάνε κάθε είδους τρέλα
                                         Τράβα μπρος και μη σε νοιάζει
                                           Τράβα μπρος και χαμογέλα      
            Έχω δει αμέτρητες φορές την Αλίκη στο Ναυτικό και έχω χιλιοτραγουδήσει αυτό το τραγούδι, όμως ποτέ μα ποτέ δεν είχα προσέξει τους στίχους παρά μόνο χθες που 16 παιδικές φωνούλες του έδωσαν άλλο νόημα. Λες και χτύπησε καμπανάκι μέσα μου . Καθώς τα έβλεπα μπροστά μου ευχόμουν μέσα από την καρδιά μου αυτό να είναι το moto τους στην ζωή. Να τραβάνε μπρος κι όσα έρθουν κι όσα πάνε , να κάνουν κάθε είδους τρέλα .....να ΖΗΣΟΥΝ 
                          " Πριν η νιότη σου να φύγει, η ζωή μας είναι λίγη ". Πόσο μεγάλη αλήθεια !!!!!
          Σήμερα ετοιμάσαμε και τα δώρα των δασκάλων. Για τον δάσκαλο του Μάριου αγοράσαμε ένα καπέλο, μία ψάθα και ένα βιβλίο σχετικό με το καλοκαίρι. Βάψαμε κόκκινες τις πέτρες σε σχήμα καρδιάς που είχαμε μαζέψει στη θάλασσα και αυτή ήταν η κάρτα μας. Μια κάρτα που σίγουρα θα κρατηθεί. Τώρα ανυπομονούμε να δούμε την έκφρασή του ....
              
              Στην δασκάλα μας αγοράσαμε ένα φαναράκι για την βεράντα της , όχι ιδιαίτερα ακριβό. Εμείς προσθέσαμε λίγα κοχύλια , ένα κεράκι και έτοιμο.
            Στην πέτρινη "κάρτα" καρδιά γράψαμε κάτι σχετικό με το δώρο : "Σας ευχαριστώ πολύ που μου δώσατε τα φώτα ". Από πίσω από κάθε πέτρα γράψαμε το όνομα των παιδιών και την χρονιά. Ελπίζουμε να της αρέσει....


                 Αυτό ήταν λοιπόν για φέτος. Τραβάμε μπρος  φίλοι μου και προχωράμε παρακάτω για να ταξιδέψουμε στις πιο όμορφες θάλασσες. Σε αυτές  που ακόμα δεν έχουμε ταξιδέψει.......

                     
                                      

                                                   
                                                                    Γιώτα

Κυριακή 1 Ιουνίου 2014

Όλου του κόσμου οι Κυριακές.....



                        Είναι Κυριακή κι όμως σηκώθηκα από τις 07:00 σαν τον κλέφτη να προλάβω. Την χρειάζομαι την πρωινή ησυχία πριν να ξυπνήσουν τα αγόρια , πριν αυτό το σπίτι πάρει ζωή από τις φωνές τους. Φοράω τα αθλητικά μου και βγαίνω μια πρωινή βόλτα με τον Μαύρο μου. Φυσάει ένα  δυνατό δροσερό αεράκι που το χρειάζομαι για να ξυπνήσω αλλά ταυτόχρονα ο ήλιος καίει το πρόσωπό μου ....


        Περίπου 1 ώρα μετά γυρίζω πίσω και βάζω στον φούρνο μια τυρόπιτα που είχα προετοιμάσει από χθες βράδυ, την ώρα που έψηνα το αγαπημένο τους κέικ με αχλάδια και μήλα. Ταυτόχρονα βράζω τα φρέσκα αβγά που μου έφεραν. Όλο το σπίτι αρχίζει να μυρίζει. Μυρίζει αγάπη. Μυρίζει φροντίδα. Μυρίζει μαμά. Άραγε θα τις θυμούνται αυτές τις μυρωδιές όταν θα έχουν φύγει; Θα τις θυμούνται αυτές τις Κυριακές ;

           Η μυρωδιά της ψημένης τυρόπιτας ξύπνησε τον πρώτο μου αγόρι. "Τι φτιάχνεις μανούλα; " Κοιτάζει τον φούρνο και έρχεται χαρούμενος και με ταράζει στα φιλάκια....


                  Τρέχει μέσα στο δωμάτιό τους και ξυπνάει τον αδελφό του. "Σήκω " του λέει, " η μανούλα έφτιαξε τυρόπιτα " . Αρχίζουν τις αγκαλίτσες , μαζί μου,  μεταξύ τους. " Καλό μήνα " τους λέω. "Είναι καλοκαίρι ;" με ρωτάνε. " Ναι, είναι επίσημο πια" τους απαντώ. Ξανακάνουν αγκαλίτσες και δεν φωνάζουν για να μην ξυπνήσουν ακόμη τον μπαμπά. Εξάλλου είναι νωρίς, μόλις 08 :30


     Ζητάνε να τους βάλω να φάνε στον καναπέ για να βλέπουν και τα αγαπημένα τους παιδικά. Τρώνε ενώ βλέπουν και μου ζητάνε και δεύτερο κομμάτι. Οι μικροί μου άνθρωποι δείχνουν τόσο ευτυχισμένοι.....



               Αφού βεβαιωθώ πως έχουν χορτάσει και ότι δεν με χρειάζονται άλλο, επιτέλους φτιάχνω και για μένα έναν μερακλίδικο καφέ και κάθομαι στην βεράντα μου μόνη. Απόλυτη ησυχία. Νιώθω τον αέρα, βλέπω από μακριά την θάλασσα ,ακούω τα κοτσιφάκια που κελαηδούν και χαζεύω τις κορδέλες που κουνιούνται ρυθμικά σε μια κατασκευή από ένα κλαδί και τις αμέτρητες κορδέλες από μπουμπουνιέρες που είχα μαζέψει.



                       Την ιδέα την είχα δει πριν καιρό στο Pinterest και έπειτα σε διάφορα blogs με διάφορες τροποποιήσεις. Εγώ τους κρέμασα και λίγα μικρά κουδουνάκια και έτσι σήμερα που είναι μια αέρινη μέρα χτυπάνε ρυθμικά .

              Η ώρα είναι περίπου 09:30 και  κάθομαι και σκέφτομαι πως πριν να κάνω παιδιά τέτοια ώρα δεν είχα καν ξυπνήσει. Όχι όχι δεν παραπονιέμαι άλλα αντιθέτως χαίρομαι με την νέα μου πραγματικότητα. Σκέφτομαι πόσο μεγάλη ευλογία είναι η οικογένεια. Σιγοτραγουδώ το τραγούδι της Χαρούλας :

                                  Όλες του κόσμου οι Κυριακές
                        λάμπουν στο πρόσωπό σου...
                       Τι χρώματα, τι μουσικές
                        μες στο χαμόγελό σου!


Πράγματι στα πρόσωπά τους που λάμπουν και στα χαμογελά τους η κάθε μέρα πήρε άλλη αξία και οι Κυριακές μυρίζουν τυρόπιτα, κέικ αγάπη και φροντίδα ....
                 
                Είναι Κυριακή λοιπόν και όχι μια οποιαδήποτε Κυριακή αλλά η πρώτη του Ιούνη . Το καλοκαιράκι είναι πια εδώ και εύχομαι  ο καυτός ήλιος του να ζεστάνει τις καρδιές μας και η αλμύρα της θάλασσας να ψήσει και να επουλώσει πληγές που άφησε η άνοιξη που πέρασε....

           Καλό μήνα λοιπόν και καλό καλοκαίρι αγαπημένοι μου αναγνώστες, αγαπημένα μου φιλαράκια....


                                                                 Γιώτα 
                                                   yiotamar@gmail.com