Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2013

Xmas Love Calendar Day 14

             
So many toys, so little time
                               

                        Αυτό που συμβαίνει στο σπίτι μας με τα παιχνίδια είναι πολύ παράξενο. Δεν ξέρω πως ακριβώς να το εξηγήσω αλλά τα παιχνίδια μοιάζουν με την λερναία ύδρα. Όσα και να ξεφορτωθούμε , πάντα αυτά θα είναι παντού ! Μας καταδιώκουν!  Γεμάτες οι ντουλάπες, τα κουτιά, οι αποθήκες εντός και εκτός σπιτιού.....παντού παιχνίδια. Όσα και να δώσουμε πάντα θα είναι περισσότερα. Τα παιδιά όσα και να έχουν πάντα ζητούν κι άλλα κι άλλα κι άλλα κι άλλα........


                                        Κάθε μέρα ξεσκαρτάρω. Δίνω, χαρίζω, πετάω, ρουφάω μερικά με την ηλεκτρική σκούπα...... όμως αυτά είναι ακόμη εκεί. Πόσα έχουμε Θεούλη μου; Νιώθω όμως πως μια μέρα θα μου πάρουν το οξυγόνο, θα σκάσω επειδή δεν θα έχω ζωτικό χώρο. Μέχρι να έρθουν τα Χριστούγεννα και να ξαναγεμίσουμε για άλλον έναν γύρο, χθες ξαναγέμισα άλλο ένα καλάθι με παιχνίδια. Αυτή την φορά, διάλεξα αυτά που είναι εκπαιδευτικά με την αλφαβήτα, αριθμούς, σχήματα , εργαλειοθήκες κλπ και τα πήγαμε στο νηπιαγωγείο του Άγγελου. Τώρα με την κρίση την οικονομική, οι νηπιαγωγοί δεν μπορούν να ανανεώσουν και να αγοράσουν καινούρια παιχνίδια. Μην νομίζετε ότι δεν είχαμε γκρίνιες. Όποιο και να έβαζα στο καλάθι, το ήθελαν γιατί ήταν το αγαπημένο τους κι ας μην έπαιζαν πια μ' αυτό.. Είναι όμως κρίμα να μένουν σε μια ντουλάπα ή σε ένα κουτί και να μην πηγαίνουν εκεί που πιάνουν τόπο. Το μεσημέρι η νηπιαγωγός μου είπε ότι τα παιδάκια το χάρηκαν πολύ. Αν και εσείς νιώθετε ότι όπου να ΄ναι θα πάθετε ασφυξία από τα παιχνίδια και δεν ξέρετε που να τα δώσετε, το νηπιαγωγείο της γειτονιάς σας είναι μια πολύ καλή λύση.


                              Χθες μου ήρθε μήνυμα από μια δασκάλα από ένα σχολείο της επαρχίας. Μου γράφει ότι ήμουν ένα κίνητρο για κάποιες καλές πράξεις που έκανε και με συγκίνησε πολύ:

Έχω μία μαθήτρια που οι γονείς της δεν ασχολούνται καθόλου μαζί της. Την έχουν "αφήσει" να την μεγαλώνει η προ γιαγιά της που είναι περίπου  80 ετών.
Η μικρή πέρα από τα τα τετράδια της δεν είχε τίποτα για το σχολείο....
Της γέμισα λοιπόν μια κασετίνα με χρώματα, μαρκαδόρους , μολύβια, γόμες , ξύστρες...
ένα μπλοκ ζωγραφικής, ψαλιδάκι, κόλλα, αυτοκόλλητα και της τα έβαλα όλα μέσα στην τσάντα κρυφά. 
Έβαλα 2 και κάποια πράγματα έξτρα για την αδερφή της. Έχωσα μέσα και ένα παραμύθι.
Δεν της είπα κάτι αλλά η προγιαγιά την άλλη μέρα μου έδωσε την ευχή της. Τι υπέροχη κίνηση βρε κορίτσι μου. Εκπαιδευτικός με όλη την σημασία της λέξης !
       
                     Η 14η καλή του ημερολογίου, μας βρήκε χαρίζοντας παιχνίδια. Μένουν μόνο 11 μέρες για την πιο αγαπησιάρικη γιορτή του χρόνου. Ένας ήλιος λάμπει έξω και είναι Σαββατοκύριακο.Ζήστε το !!!!!



                                              Καλημέρες ηλιόλουστες σε όλους :)))
                                                  Γιώτα ( yiotamar@gmail.com )

1 σχόλιο:

  1. Πόσο συγκινητικό αυτό που έκανε η κοπέλα!
    Εύχομαι να περνάτε καλά και να είστε ζεστοί :)) Φιλάκια Γιώτα μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή