Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Ο δικός μας ήρωας

                   Η δασκάλα του Μάριου αφού τους μίλησε όπως όφειλε για το "ΟΧΙ" του ' 40 και για τους ήρωες τότε , τους έβαλε για το σπίτι  μία εργασία . Τους έβαλε να γράψουν προτάσεις με τις λέξεις : ήρωας , ηρώο , πόλεμος , ειρήνη . Διαβάζοντας λοιπόν το παιδί , με ρώτησε : μαμά υπάρχουν  ήρωες ; Όταν του απάντησα πως βέβαια και υπάρχουν , τότε με ρώτησε : μα αφού δεν έχουμε πόλεμο πως έχουμε ήρωες ; Προσπάθησα να του εξηγήσω όσο μπορούσα τι σημαίνει ήρωας στη σημερινή εποχή και τότε με ξαναρώτησε : μπορείς να μου πεις ένα όνομα ;



                 Με τη δουλειά του άντρα μου εδώ και 20 χρόνια έχουμε ζήσει πολλά . Πιλότος στην πολεμική αεροπορία και στα μαχητικά , κάθε μέρα υπερασπίζεται τα ιδανικά του και την πατρίδα του με πολύ υψηλό κόστος . Τη Ζ Ω Η του !!!! Δεν είναι βέβαια ο μόνος .....

                  Ο Κώστας Ηλιάκης   ήταν από τους πρώτους φίλους που γνώρισα όταν κατέβηκα στα Χανιά και κάναμε αρκετή παρέα . Επιτραπέζια , γέλια , βόλτες  και όνειρα . Πολλά όνειρα που σταμάτησαν εκείνη τη μέρα . Στις 23  Μαΐου του 2006 σε έναν ακήρυχτο πόλεμο έπεσε στο " καθήκον " .
              Κώστα είναι πολύ μεγάλη μου τιμή που σε γνώρισα !!!


               
           Πήγα λοιπόν  να δείξω στον Μάριο την προτομή του Κώστα . Ο άντρας μου για κάποιο λόγο το απέφευγε . Βλέπεις γι' αυτόν είναι πολύ πιο δύσκολο....


        
       Έδειξε να κατάλαβε πολύ περισσότερα από ότι πίστευα ότι μπορεί να κατανοήσει ένα επτάχρονο....
             Την Κυριακή πήγαμε στην παρέλαση να καμαρώσουμε τον μπαμπά μας . Ο Μάριος ένιωθε
πολύ περήφανος και σε όποιον συναντούσε του έλεγε : Θα είναι και ο μπαμπάς μου !!!!

   Σε όλη τη διάρκεια της παρέλασης περίμεναν πολύ υπομονετικά και μου έκανε εντύπωση ο σεβασμός που έδειξαν.

   
            Στο πέρασμα των ειδικών σχολείων η συγκίνηση ήταν μεγάλη . Αξίζει ένα τεράστιο μπράβο στα παιδιά αυτά και στους δασκάλους τους....



        Τα περισσότερα παιδιά φορούσαν στα μανίκια ένα αυτοκόλλητο ενάντια στο φασισμό . Ας ελπίσουμε  ότι αυτή η γενιά θα κάνει τη διαφορά .... 


         Μετά τα σχολεία ήταν η σειρά των ένστολων και τα παιδιά σηκώθηκαν με άγχος για να δουν το μπαμπά τους....


   Όταν πέρασε από μπροστά μας , ο μεγάλος ,μας γιος του φώναζε : Μπαμπά μπράβο και χτυπούσε δυνατά παλαμάκια ! Συγκινήθηκα τόσο πολύ.     
       Γύρισε ο κόσμος και μας κοιτούσε  αλλά ο άντρας μου δεν τον άκουσε δυστυχώς ...

   Επιστρέφοντας στο σπίτι  ο μεγάλος αδελφός στο δρόμο κρατούσε τον μικρό από το χεράκι και του έλεγε για το μπαμπά τους .....


        Στο σπίτι  το γιορτάσαμε ... Τα κάρβουνα μπήκαν στη φωτιά ,  μερικές τηγανιές πατάτες, σαλάτες , στρώθηκε το τραπέζι και ήρθαν οι φίλοι μας ....

   
      Πρέπει να μιλάμε στα παιδιά μας για την ιστορία αυτού του τόπου που έχει ζήσει τόσα πολλά και ξαναγεννιέται μέσα από τις στάχτες του . Γιατί όσο και να θέλουν να μας το χαλάσουν : Είναι ωραίο να είσαι Έλληνας ....
    
           Το βράδυ στο κρεβάτι του , ο Μάριος ρώτησε τον πατέρα του : Μπαμπά είσαι ήρωας ; Όχι βρε αγάπη μου του απάντησε , απλά κάνω τη δουλειά μου .
                                  
                              Κι όμως αγάπη μου είσαι ...........


                               
            

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Επιτέλους ήρθε......

        Το πόσο έχει αλλάξει το σκηνικό του καιρού από την Κυριακή που μας πέρασε δε λέγεται . Τα πάντα πλέον θυμίζουν φθινόπωρο για τα καλά και μου αρέσει πολύ αυτή η αλλαγή . Απολαμβάνω σαν τρελή τα πρωινά που τα παιδιά πάνε στο σχολείο και ακούω τη βροχή  παρέα με το ζεστό μου ελληνικό καφεδάκι. Μου είχαν λείψει αυτές οι στιγμές...... Ξεκίνησα και μία γενική στο σπίτι και μπήκα για τα καλά στην κουζίνα και φτιάχνω. Γλυκό σταφύλι , μαρμελάδα μήλο , cookies , τυρόπιτες....Αυτή η εποχή για κάποιο λόγο με κάνει να θέτω νέους στόχους αφού για μένα ουσιαστικά αυτή είναι η αρχή της χρονιάς και όχι η Πρωτοχρονιά.....
         
                   Ποιοι είναι οι στόχοι μου λοιπόν και τι εύχομαι :

  • Εύχομαι να χάσω τα λίγα κιλά που με ταλαιπωρούν από τη πρώτη μου γέννα (κάθε χρόνο το εύχομαι αλλά.... )
  • Να κάνω περισσότερα πράγματα για εμένα που με ξέχασα τα τελευταία χρόνια
  • Να γίνω πιο δημιουργική
  • Να μάθω να ράβω και να πλέκω.
  • Να κάνουμε αποδράσεις εντός ή εκτός (δλδ. να κερδίσω τον Τζόκερ )
  • Να περάσουμε όμορφα βράδια με φίλους , επιτραπέζια , ταινίες , φαγητό, κρασάκι , κουβεντούλα, τζάκι
  • Να γυμνάζομαι χωρίς δικαιολογίες καθημερινά
  • Να γίνω πιο οργανωτική
  • Να κάνω γενικές εξετάσεις που όλο τις αμελώ...
            Και είναι και τόσα άλλα που τα κρατώ για μένα και εύχομαι να τα πραγματοποιήσω..

       Την Κυριακή που μας πέρασε πήγαμε μια εκδρομούλα με φίλους στο βουνό. Είναι πολύ ωραία να έχεις επιλογές τέτοιου είδους σε ένα νησί. Πήγαμε λοιπόν στη Μηλιά και μετά από μία ωρίτσα απολαμβάναμε τη φύση και το δάσος .Ένα μέρος μαγικό με λίγα ενοικιαζόμενα πέτρινα σπιτάκια μέσα σε ένα δάσος. Παρκάρεις έξω από τον οικισμό και ακολουθώντας ένα εντελώς παραμυθένιο μονοπάτι, συναντάς το  ένα και μοναδικό εστιατόριο...


         Τι καθαρός αέρας ήταν αυτός και τι όμορφες μυρωδιές ;  Παντού μύριζες έλατο , φασκόμηλο και λεβάντα....
πεντανόστιμα κούμαρα..
            Παντού υπήρχαν κάστανα και καταφέραμε να μαζέψουμε αρκετά.....


                         Στο εστιατόριο πουλάνε πολλά καλούδια που φτιάχνουν οι ίδιοι.....





Το μαγαζί έχει πολλά επιτραπέζια και απασχολήθηκαν τα παιδάκια μας.... 

   

                           Ήταν μία όμορφη Κυριακή και η πρώτη μας φθινοπωρινή εξόρμηση. Εύχομαι να ακολουθήσουν και άλλες 

             Στο σπίτι άλλαξε επίσης η διάθεση από καλοκαιρινή σε φθινοπωρινή. Έχω κάτι γυάλες και κάτι βάζα,  που το καλοκαίρι τα γεμίζω άμμο και κοχύλια και διάφορα κεριά.¨ΗΘελα τα πάντα να θυμίζουν όμως φθινόπωρο. Βγήκα λοιπόν μια βόλτα στον κήπο και η φύση με αποζημίωσε. Λίγα κουκουνάρια , κάστανα , κόκκινα φύλλα από τον κισσό μου, πεύκα , ένα κερί, ένα ρόδι και από το τίποτα μία φθινοπωρινή σύνθεση ....

Το πριν...

Το μετά..

Δεν είναι πανέμορφα ;
         Τελικά όλες οι εποχές έχουν την ομορφιά τους έτσι δεν είναι ; 
                                    
                                       Επιτέλους ήρθε λοιπόν!!!!! Καλό μας φθινόπωρο...
                                                
                                                              Γιώτα

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

76 Αυγούστου και άλλα......

           Μετά την προηγούμενη άκρως φθινοπωρινή μου ανάρτηση  και αφού είπαμε αυτό ήταν για φέτος , πάει τέλειωσε, να το πάλι το καλοκαιράκι .  Παρόλο που ημερολογιακά είμαστε στα μέσα Οκτώβρη , εδώ έχουμε περίπου 76 Αυγούστου ! Ξαναπάμε στην θάλασσα , πίνουμε τα καφεδάκια μας στο παλιό λιμάνι και κάνουμε όμορφους περιπάτους στην πόλη με άκρως καλοκαιρινή  διάθεση . Κοινώς τα έχω εντελώς φορτώσει όλα στον κόκκορα και πολύ μου αρέσει . Ίσως και να ζω τον πιο τεμπέλικο Οκτώβρη της ζωής μου . Άλλωστε οι δουλειές μπορούν να περιμένουν και δεν τελειώνουν και ποτέ έτσι δεν είναι ;

Πρωινός περίπατος προς την πόλη...




























                              Η θάλασσα στα καλύτερά της και δεν την χορταίνουμε οικογενειακώς.....


                               Αν δεν νυχτώσει δεν φεύγουμε γιατί πάντα λέμε οτι μπορεί να είναι το τελευταίο   μας μπανάκι για φέτος αλλά ..........
Πιστέψτε με ήταν η καλύτερη ώρα......               









Είπα να το διαβάσω και εγώ αφού τόσος ντόρος έγινε.....

Είχαμε και άλλον ένα επισκέπτη. Λένε οτι φέρνει γούρι. Βρε λες;


                    Προχθές είδαμε και την νέα ταινία του αμφιλεγόμενου Woody Allen .....

                                     
                     Λατρεύω τον Woody αλλά αυτή η ταινία δεν μου άρεσε . Η μουσική και η φωτογραφία όμως σε ταξίδευαν στην όμορφη αιώνια πόλη.

                        Σήμερα στο ράδιο άκουσα οτι είναι λέει η παγκόσμια ημέρα διατροφής και είπα να τη γιορτάσουμε με " Τυρόπιτα Κέικ ". Μία πανεύκολη συνταγή , ιδανική για το κολατσιό των παιδιών και όχι μόνο.....



               Την αυθεντική συνταγή την είχα δει εδώ αλλά εγω όμως την πείραξα λιγάκι και την απλοποίησα . Φτιάξτε τη και θα με θυμηθείτε....
           
                                        Υλικά:
  • 1 κεσεδάκι γιαούρτι εγώ χρησιμοποιώ 2 %
  • 1/2 κεσεδάκι ελαιόλαδο ή ηλιέλαιο
  • 2 1/2 κεσεδάκια αλεύρι που φουσκώνει μόνο του 
  • 1 κουτ. γλυκού baking powder
  • 3  αβγά
  • 600gr. τυριά (εγώ έβαλα κασέρι , κατίκι Δομοκού και φέτα)  
                              ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Χτυπάμε ελαφρώς τα αβγά και τα ρίχνουμε σε ένα μπωλ μαζί με τα υπόλοιπα υλικά μέχρι να γίνει ένας  χυλός. Τα βάζουμε σε μία φόρμα του κεικ και σε μισή ωρίτσα έτοιμο. Αν θέλετε του βάζετε από πάνω τριμμένη μυζήθρα ή παρμεζάνα και θα δείχνει σαν κείκ με άχνη ζάχαρη. Δεν είναι τέλεια ιδέα για τραπέζι ή μπουφέ; 

 Υ.Γ.   Δεν υπάρχει περίπτωση να μείνει πάνω από 1 ημέρα


        Μια γλυκιά γλυκιά καληνύχτα .......
                           ή μήπως αλμυρή ;

                                                 lolipop family

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

Το ουράνιο τόξο δεν βγαίνει πάντα.....

             Άλλη μια εβδομάδα φτάνει σιγά σιγά στο τέλος της  . Όλα τα είχε αυτή η εβδομάδα . Είχε ήξεις αφίξεις ( βλ. Μέργκελ ) , είχε ζέστη , αλλά επιτέλους είχε και πρωτοβρόχια . Α! Πάλι θα το ξεχάσω αλλά είχε και βραβείο . Η γλυκιά Κάλλη σκέφτηκε πως αξίζω αυτό το βραβείο :



        Σε ευχαριστώ Κάλλη μου . Με τιμάει ιδιαίτερα που με σκέφτηκες . Το βραβείο το αφιερώνω σε όλες εσάς εκεί έξω που με εμπνέετε καθημερινά . Keep blogging.....
                                      
            Η βροχή που έριξε το προηγούμενο διήμερο ήταν αναγκαία . Παρότι είμαι φανατική οπαδός του καλοκαιριού, την απόλαυσα πραγματικά . Έφτιαξα μία κούπα ζεστό καφεδάκι για μένα και μια κούπα ζεστή σοκολάτα για τον μικρό μου Μάριο και βγήκαμε έξω μαζί , ενώ ο Αγγελάκος κοιμόταν.  Καθίσαμε εκεί για ώρες να χαζεύουμε τις αστραπές μέχρι που νύχτωσε .Ήταν υπέροχα...
 
                                                Τα σύννεφα πύκνωσαν στον ουρανό ....




       
               Στον κισσό μας παρατηρήσαμε τα πρώτα κόκκινα φυλλαράκια. Επιτέλους Φθινόπωρο....



     Η βροχή όλο και δυνάμωνε....


                 Μέχρι που σταμάτησαν όλα και βγήκε ένα πανέμορφο ουράνιο τόξο.....

via : http://creteweather.blogspot.gr/2010_11_01_archive.html
       Ύστερα  ήρθαν και επισκέπτες....


Τα παιδιά το χάρηκαν πολύ αυτό το διήμερο . Είχαν επιθυμήσει τη βροχούλα , έβαλαν τα αδιάβροχα τους , άνοιξαν τις ομπρέλες τους και στρίγγλιζαν από χαρά και ευτυχία . Δυστυχώς όμως η ζωή δεν είναι για όλα τα παιδάκια χαρούμενη........
  
  Εχθές το βράδυ σερφάροντας , έπεσα πάνω σ' αυτήν την τραγική είδηση !!!

         Δεν έκλεισα μάτι όλη νύχτα . Στο μυαλό μου στριφογύριζε η εικόνα αυτού του παιδιού:


                       
             Αυτό το αθώο πλασματάκι είδε τη σφαγή των γονιών του και έχει υποστεί τρομερό σοκ !   Πόσο κτήνη έχουμε γίνει οι άνθρωποι ; Πως θα κλείσει αυτή η πληγή από την ψυχούλα του; Αυτοί οι φονιάδες δεν είχαν οικογένειες ; Δεν έχουν καρδιά ;  Γιατί ρε γαμώτο ; Προσπαθώ να διδάξω στα παιδιά μου την αγάπη και όσο τα έχω κλεισμένα στις φτερούγες μου νιώθω μια μικρή ασφάλεια .
 Τι άνθρωποι υπάρχουν εκεί έξω ; Αν μπορώ να τους ονομάσω έτσι .....Φρίκη !!!!

           Πείτε πως είμαι υπερβολική αλλά σαν μάνα σε αυτή την εικόνα λυγίζω.  Συγγνώμη αν σας στεναχώρησα και εσάς αλλά είναι κάτι που ήθελα να το μοιραστώ και ξέρω ότι σαν μανούλες που είστε και εσείς , θα με καταλάβετε .
                   
                            Βλέπεις για κάποιους η ζωή δεν έχει ουράνια τόξα.....

                                                Γιώτα

      

                

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

Από το Holywood με αγάπη.........

        
                 Πόσες μα πόσες φορές θα το πω πως τα Χανιά είναι από τις ωραιότερες πόλεις στην Ελλάδα ! Δε λέει να φθινοπωριάσει με τίποτα. Κόβω συνεχώς φρέσκες φράουλες και τρώω από τις φραουλιές μου , φοράμε ακόμα τα καλοκαιρινά μας ρούχα , καθόμαστε τα βράδια με φίλους στη βεράντα , πλατσουρίζουμε τα Σαββατοκύριακα στη θάλασσα και τόσα όμορφα πράγματα....

                               Οι θερινές βραδιές παιδικού σινεμά έγιναν φθινοπωρινές αφού οι νύχτες είναι ακόμη ζεστές. Το πολύ πολύ να φοράμε  καμιά ζακετούλα .....








         Η πισίνα του οικισμού κλείνει για αυτή τη σεζόν και είπαμε να ρίξουμε μια τελευταία βουτιά (στην πισίνα ) αφού η θερμοκρασία έφτασε τους 29 βαθμούς ...


                       Εγώ προτίμησα τη θάλασσα ακριβώς δίπλα που ήταν απλά μαγευτική και δεν μπορούσα να της αντισταθώ. Μα δέστε εδώ νερά Οκτώβρη μήνα....

 
        Έπειτα φάγαμε ακριβώς δίπλα στη θάλασσα που δεν χορταίνουμε να κοιτάμε . Μα καλά δεν την βαρέθηκες παιδί μου αυτή τη θάλασσα ; Λέπια θα βγάλεις (μου είπε εχθές η μαμά στο τηλέφωνο )....


 
              Αυτές τις ημέρες τα Χανιά μας έχουν την τιμητική τους αφού γίνονται γυρίσματα για μία ταινία και μάλιστα από το Holywood . Ο τίτλος είναι " Τα δύο πρόσωπα του Ιανουαρίου " και προταγωνιστές είναι ο  Viggo Mortensen από τον άρχοντα των Δαχτυλιδιών και η Kirsten Dunst από το Spiderman.

                         
    


           Το έργο υπογράφει η πασίγνωστη συγγραφέας του «Ταλαντούχου κύριου Ρίπλει», Πατρίτσια Χαισμιθ και το σενάριο και τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Χοσέιν Αμινί  από το «Drive» με τον Ράιαν Γκόσλινγκ . Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να διαβάσετε εδώ .
       Όπως καταλαβαίνετε ο ενθουσιασμός των κατοίκων είναι μεγάλος . Δεν ξέρουμε αν θα ξαναέχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε γυρίσματα τέτοιου μεγέθους και να χαζέψουμε τέτοια σκηνικά . Πολλοί φίλοι μας μπήκαν κομπάρσοι και τους ζήλεψα....

Ο Μάριος με την Άρτεμις (ντυμένη με  ρούχα του '50)

Αυτό είναι σκηνικό όλο





         
      Όσο νύχτωνε , το Λιμάνι θύμιζε Αύγουστο . Ο κόσμος πολύς και τα μαγαζιά γεμάτα. Ποιος Οκτώβρης ; ΤΕΛΕΙΑ !!!!!


   Ήπιαμε και εμείς τα καφεδάκια μας με τους φίλους μας , τα παιδιά πήραν το αγαπημένο τους μπλε παγωτό και κινήσαμε για το σπίτι γιατί η Δευτέρα παραμόνευε...


Τα πιο ωραία πράγματα είναι τα πιο απλά ...Να έχετε μια  υπέροχη εβδομάδα

 
Από το Holywood με αγάπη
Lolipop family